معماری پارامتریک

امروزه طراحان و معماران بسیاری در سراسر دنیا وجود دارند که هر یک فرم ها، معماری منحصر به فرد خود را ارائه می دهند.اما در زمان حاظر بیش از زمان های گذشته با طرح ها و فرم های پیچیده ای مواجه هستیم که این طرح ها مملوء از مولفه های پارامتریک تکرار شونده و بر پایه تفکر الگوریتمیک می باشند و تمایل زیادی به سمت معماری پارامتریک به وجود آورده اند. پیش از هر چیز در گام اول مدلسازی این احجام مسئله ای بزرگ را پیش روی ما قرار می دهد.در این مسیر نرم افزار های بسیاری وجود دارند که مختص زمینه معماری نبوده و طراحان بسیاری نیز به وسیله این نرم افزار ها به مدلسازی و ارائه تصاویر و رندرهایی می پردازند که مقداری از واقعیت فاصله دارد و نمی توان مدل های ارائه شده را با سایر نقشه های پروژه در زمان اجرا مطابقت داد و در حقیقت این مدل های سه بعدی در ابتدای کار تنها به عنوان تصاویری برای جلب نظر کارفرما ارائه می شوند و در فاز های بعدی پروژه استفاده مفید چندانی ندارند.

 

مدلسازی پارامتریک در معماری معاصر

نکته ای که در معماری معاصر در زمینه پارامتریک به چشم می خورد این است که در کل با حجم و فرمی مناسب و تشکیل شده از هندسه های نظم یافته و توسعه یافته مواجه هستیم که این معماری خود تشکیل شده از جزء های کوچکتری می باشد و این اجزاء در کنار یکدیگر قرار گرفته اند تا حجم نهایی ما شکل یافته و به نتیجه مطلوب برسیم.پس در این نوع از معماری، مدلسازی دیتیل ها و جزییات بسیار مهم می باشند تا فرمی یکپارچه و با دقت اجرایی در فاز های میانی و انتهایی اجرای پروژه داشته باشیم.متاسفانه در اکثر مدلسازی های پارامتریک که به وسیله نرم افزار هایی که هدف اصلی آنها معماری نمی باشد شاهد این جزییات اجرایی برای پروژه ها نیستیم و پس از اتمام مرحله طراحی و مدلسازی در مراحل بعدی از جمله نظارت و اجرا با اصلاحات و تغییرات و یا حتی جزییاتی تعریف نشده در پروژه مواجه می شویم که هر یک از این کمبود یک وقفه در برنامه ریزی پروژه ایجاد می کند و در نتیجه با پروژه ای رو به رو هستیم که به صورت کامل برای تمامی فازها تعریف نشده است.در انتهای پروژه هایی که به این صورت در مراحل ابتدایی مدل سازی پارامتریک و طراحی آغاز می شوند با انحرافات زمانی چشمگیر و انحراف از بودجه رو به رو میشویم.اما نکته اصلی اینجاست که چگونه می توان در همان فازهای ابتدایی پروژه در مدلسازی های پارامتریک به گونه ای پروژه را به پیش ببریم که در فازهای انتهایی شاهد تعارضات و انحرافات چشمگیری در زمان نهایی تکمیل پروژه نباشیم ؟

 

 

مدلسازی پارامتریک با رویکرد بیم

تیم ما از همان ابتدا با رویکرد مدلسازی اطلاعات ساختمان (BIM) در مدلسازی پارامتریک ساختمان هایی که با رویکرد و ایده هایی جدید به وجود می آیند کار خود را شروع کرده و ایده های اولیه ای که برای مراحل اجرایی پروژه هنوز بسیار خام می باشند را در پروسه ای به پیش برده و تمام این ایده ها و فرم ها را به صورت بسیار دقیق مدلسازی می کند.در این مسیر نیز پلاگین یا افزونه داینامو (dynamo) در نرم افزار رویت برای مدلسازی های پارامتریک به کمک ما آمده و سبب می شود تا مدلسازی پیشرفته ای را متناسب با نیاز های کارفرما و ایده های طراح داشته باشیم.

 

مزایای مدلسازی پارامتریک در BIM

پس از مدلسازی پیشرفته ای که در نرم افزار و در محیط BIM انجام دادیم، حال دیگر تمامی اطلاعات و نقشه ها و مقاطع و جزییات اجرایی در مرحله LOD400 توسعه یافته مطابق با مدلسازی پیشرفته به صورت یکپارچه به کارفرما تحویل داده می شود.این پروسه مزایای بسیاری نسبت به مراحل سنتی که اطلاعات به صورت جدا از هم در کنار یکدیگر قرار دارند را شامل می شود و به ما اجازه می دهد که تمامی مدارک و اطلاعات مورد نیاز طراحی و اجرا برای کارفرما به صورت یکپارچه از ابتدای کار ادغام شده و دیگر شاهد تعارضات میان ذی نفعان و تغییرات و نبود اطلاعات در بخش های طراحی سازه،تاسیسات و معماری نباشیم.در نتیجه چنین پروسه ای پروژه تا حد مطلوبی از انحراف در برنامه زمانی پروژه جلوگیری شده و هزینه های اضافی به کارفرما تحمیل نمی شود.